Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipisicing elit, sed do eiusmod tempor incididunt ut labore et dolore magna aliqua. Ut enim ad minim veniam, quis nostrudexe rc itation ullamco laboris nisi ut aliquip ex ea com modo consequat. Duis aute irure.
Kontrolowane picie to alternatywna wobec całkowitej abstynencji forma terapii, w której celem jest nie tylko całkowite odzwyczajenie osoby uzależnionej od alkoholu, ale ograniczanie strat, jakie powoduje picie.
Alkohol jako toksyna jest neutralizowany w organizmie. Najpierw w hepatocytach etanol pod wpływem enzymu dehydrogenazy alkoholowej przekształca się w aldehyd octowy, który pod działaniem drugiego enzymu, dehydrogenazy aldehydowej, utlenia się do kwasu octowego.
Aldehyd octowy jest kilkakrotnie bardziej toksyczny niż alkohol etylowy. To on jest odpowiedzialny za kaca, który w istocie jest ciężkim zatruciem. Ale u osób nadużywających alkoholu organizm musi się bronić przed przedawkowaniem alkoholu. Robi to w prosty sposób, zwiększając aktywność dehydrogenazy alkoholowej. Czyli wątroba próbuje uratować organizm przed zatruciem etanolem, wpędzą go w jeszcze poważniejsze zatrucie. W efekcie w przyszłości przyjmowanie nawet niewielkich dawek alkoholu prowadzi do lawinowego wzrostu stężenia aldehydu octowego. Pojawia się utrata kontroli i pragnienie kolejnej dawki alkoholu. Oprócz enzymów swoją aktywność zmieniają neuropeptydy (aminy biogenne). W rezultacie możemy stwierdzić, że uzależnienie od alkoholu jest uzależnieniem na poziomie biochemicznym, na poziomie metabolizmu. W rozumieniu biologicznym picie kontrolowane jest zatem mitem. Pijący nie jest w stanie odzyskać utraconej kontroli nad spożyciem alkoholu. Jest to niemożliwe ze względu na samą istotę alkoholizmu i, niestety, nie zależy to od tej konkretnej osoby.
Ciało alkoholika reaguje patologicznie na alkohol. W przenośni można to nazwać alergią na alkohol - nawet jedna szklanka może wywołać kaskadę reakcji chemicznych. Co najważniejsze, nieodparte pragnienie pojawia się dopiero w momencie, gdy osoba zaczyna pić.
Czy da się kontrolować picie alkoholu po zakończeniu leczenia? Celem większości kuracji odwykowych jest abstynencja alkoholowa. Abstynencja to termin używany w dziedzinie uzależnień do opisania procesu powstrzymywania się od stosowania potencjalnie uzależniających substancji lub zachowań.
Anonimowi Alkoholicy (AA) był pierwszym programem skoncentrowanym w szczególności na leczeniu uzależnień, a całkowita abstynencja od alkoholu była podstawą tego podejścia. Dlatego abstynencja ma długą historię jako głęboko zakorzeniona koncepcja wymagana do powrotu do zdrowia. Ci, którzy opracowali program 12 kroków AA, naprawdę wierzyli, że alkoholizm jest chorobą, z którą się urodzili, a nie że rozwija się w odpowiedzi na kontakt z alkoholem, a zatem, że jakiekolwiek picie było całkowitą porażką ze strony alkoholika. Abstynencja jest sztywnym podejściem typu „wszystko albo nic”, do tego stopnia, że jest uważana przez niektórych terapetów za niewykonalną dla wielu osób, które chcą przezwyciężyć uzależniające zachowanie.
Niektórzy eksperci uważają również, że abstynencja jest niepotrzebna, a niektórzy ludzie są w stanie przejść od nadmiernego picia do picia z umiarem. To ustanowiło dychotomię między podejściami do leczenia, które wymagają abstynencji, a tymi, które tego nie robią. W przeciwieństwie do abstynencji, podejście polegające na redukcji szkód pozwala ludziom stopniowo zmniejszać liczbę spożywanych napojów każdego dnia, bez konieczności występowania zespołu abstynencyjnego.
Program Leczenia Stopniowej Redukcji Spożycia Alkoholu to zestaw interwencji terapeutycznych, których celem jest albo czasowe ograniczenie spożycia alkoholu do całkowitej trzeźwości, albo stopniowe ograniczenie spożycia alkoholu do bezpiecznego poziomu. Przed rozpoczęciem jakiegokolwiek leczenia należy określić cel, do którego dąży pacjent w wyniku leczenia. Istnieje kilka opcji:
Jeśli pacjent jasno określił ostateczny cel i zgodził się z nim, skuteczność leczenia wzrośnie wielokrotnie. Przez długi czas uważano, że leczenie uzależnienia od alkoholu może być skuteczne tylko wtedy, gdy pacjent do końca życia odmawia jakichkolwiek napojów alkoholowych. Jednocześnie rodzaje leczenia, a także zadania, mogły być różne, ale cel leczenia był tylko jeden - absolutna trzeźwość. Tradycyjne metody, które opierają się na całkowitym odrzuceniu napojów alkoholowych, bardzo często okazują się nieskuteczne. Dzieje się tak dlatego, że większość pacjentów chce pozbyć się nałogu, zmniejszyć spożycie alkoholu, ale nie jest gotowa całkowicie zrezygnować z alkoholu. Kiedy narzuca się im metodę całkowitej odmowy, skuteczność leczenia spada, dlatego u takich pacjentów wskazane jest rozpoczęcie leczenia metodami stopniowego zmniejszania spożycia alkoholu.
